Vastroesten, progressie en het verdienen van een ‘Purple Heart’-onderscheiding

Waarschijnlijk ga jij niet het beste artikel schrijven dat je kan schrijven.

Waarschijnlijk ga jij niet het beste product neerzetten dat je neer kan zetten.

En ik waarschijnlijk ook niet.

We gaan dit niet doen, omdat we vastgeroest zijn, omdat we denken dat progressie gelijk staat aan tijd.

We denken dat de kwaliteit van onze artikelen gestaagd blijft stijgen. We denken dat we steeds beter worden in ons vakgebied. En dat het slechts een kwestie van tijd is om groot (genoeg) te worden.

Maar tijd staat niet gelijk aan progressie. Progressie staat gelijk aan grote sprongen in het diepe.

Vastroesten

Ik merk zelf steeds meer dat ik denk in de lijnen van het verleden.

Ik dacht laatst aan waar 000.nl zou staan over een jaar. En ik dacht alleen: “Ik zou nog graag een cursus voor ondernemers willen maken. Met richtlijnen, tips en artikelen over sales, e-mailmarketing etc”. Een tijdje later dacht ik: “misschien kan ik er ook een paar zelfgemaakte WordPress thema’s bij weggeven”.

And that’s it. Een niet echt ambitieus toekomstbeeld. En toen dacht ik direct: wat als ik over een jaar nog steeds zo denk? Een nog iets uitgebreidere cursus? En dat jaar daarop?

Sprong in het diepe

Ik heb een jaar of twee jaar geleden ooit op Codeacademy een PHP beginnerscursus gevolgd.

Dat bracht het idee: Wat als ik een spel maak, die je gewoon online kan spelen, waar men een bedrijf moet starten en die bekend moet maken. Je zou dan per beurt (en dat zou dan een week of maand zijn) jouw tijd moeten indelen. Hoeveel tijd ga je aan SEO besteden? Hoeveel tijd aan bloggen? En wat voor soort artikel wil je maken? Groot, klein etc? Hoeveel tijd aan e-mailmarketing? Hoeveel tijd aan productontwikkeling? Wil je tijd besteden aan het leren van een van de voorgaande punten? Zo ja, hoe lang? Hoeveel investeer je in webdesign?

In het begin moet je ook invullen hoeveel geld je fictief gespaard hebt, hoeveel je normaal uitgeeft en of er andere inkomstenbronnen zijn. A.k.a. de moeilijkheidsgraad. En als je bijvoorbeeld part-time werkt, dan heb je minder tijd te besteden.

Als het geld op is, dan is ‘game over’

Ik zat al te denken in code. If this, then that. Else. Or. While. Etc.

Ik zit te denken aan beginwaarden. Groeipercentages. Kans op succes. ‘Talenttrees’. En onverwachte gebeurtenissen.

Ik denk dat het de perfecte manier is om ondernemers inzicht te geven in wereld van het online ondernemerschap en de relatie tussen diverse online marketingtactieken. Men zou dan ook verschillende strategieën kunnen proberen en kijken wat het beste werkt. En het zou misschien de ondernemer inzicht geven in de lange termijn. Is wat je nu doet, het beste wat je kan doen als je 2, 4, 7 jaar in de toekomst kijkt?

Maar na twee dagen kloten met code was ik gestopt. Het was te lastig. Mijn kennis in PHP was – heel begrijpelijk – niet voldoende. En ik durfde niet om xxx aantal uur te investeren in het maken van dit spel.

Misschien zou dit spel ondertussen al een 5 miljoen keer gespeeld kunnen zijn. Misschien zou het spel zorgen voor landelijke bekendheid in de marketingwereld.

Misschien zou dit spel floppen.

Ik zou het nooit weten.

Uit mijn idee kan je twee lessen halen:

  1. Het verdiepen in andere vakgebieden levert nieuwe ideeën op. Je kan kennis combineren en bepaalde technieken of ideeën die in het ene vakgebied werken, overbrengen naar het andere vakgebied. Je roest niet vast, omdat je in beweging bent.
  2. Je moet wel de sprong maken. Je moet een idee concreet maken voordat je weet of het werkt. En dat vereist energie, wilskracht en uithoudingsvermogen.

Elke significante vorm van progressie gebeurt in sprongen. Door te denken “wat als”? En vervolgens het te doen.

Te kort komen

Het gaat een paar keer fout. Waarschijnlijk meer dan 50%. Misschien wel 90% van de tijd.

Maar je hebt maar één succesvolle sprong nodig om het verschil te maken. Het ‘safe’ spelen als beginnende ondernemers is misschien zelfs risicovoller dan een paar gewaagde grote sprongen maken. We vergeten namelijk dat 30, 40, misschien wel 50% van de ondernemers na 5 jaar stoppen of nog steeds niet verdienen wat ze met een ‘normale’ baan zouden verdienen.

Het zou mij niets verbazen dat er een relatie is tussen de succes van een ondernemer en het aantal mislukkingen van die ondernemer. Misschien moeten we net zoals het Amerikaanse leger een ‘Purple Heart’-onderscheiding geven als je iets hebt gedurfd en het niet is gelukt. En een The Medal of Honor voor succesvolle daden

‘Awarded for personal acts of valor above and beyond the call of duty.’

En ik zou naar beide onderscheidingen evenveel opkijken.

Wat kunnen wij doen om één van de onderscheidingen te krijgen? Wat kunnen wij doen om de wereld op hun grondvesten te laten trillen? Denk groot. Denk anders. Denk in sprongen. Van 0 naar 1 in plaats van 0 naar 0,1.

Leave a Reply